ÖĞRENCİ PANOSU
ÇALIŞMA HAYATININ KANUNLARI
(Ord. Prof. Dr. Ali Fuat BAŞGİL, Gençlerle Başbaşa, Yağmur Yayınları, 20. Baskı, İstanbul 1986, s.65)
Madde 1: Çalışmak için, müsait gün ve saat bekleme, müsait yer ve köşe arama. Bil ki, her gün ve her saat çalışmanın en müsait zamanı, her yer ve her köşe çalışmanın en müsait yeridir.
Madde 2: Bir işe başlamadan, bir dersi öğrenmeye bir kitabı okumaya oturmadan evvel çalışman için lazım olan şeyleri yanında ve elinin altında bulundur. Ta ki, ikide bir kalem, kağıt aramaya kalkıp da dikkatin dağılmasın.
Madde 3: İşinde rastladığın bir güçlüğü evvela parçala. Her parçayı birer birer ve sıra ile yenmeğe çalış. Bunun için de mesela, bir dersi bir kitabı en basit elemanlarına, kısım, fasıl ve bahislerine ayır. Sıra ile her bahsi, iyice ve noksansızca anlayıp öğrenmeden öbür bahse geçme. Fasıllar ve bahisler üzerinde bir kör gibi yürü. Yani attığın adımı iyice basmadan öbürünü atma
Madde 4: Devamlı ve ittiratlı (düzenli) çalış. Her gün aynı saatlerde çalışmaya otur. Çalışmayı, uzun fasıla ile kesip terk etme. Hasta ve yorgun değilsen, tatil aylarında bile az da olsa çalış. Ta ki, çalışma itiyadın (alışkanlığın) körlenmesin ve tekrar çalışmaya koyulmak için zahmet çekmeyesin.
Madde 5: Çalıştığın bir dersin, bir kitabın fasıl ve bahislerini bitirdikçe, kitabı kapayıp, okuduğunu ezberden hülasa halinde not et. Bir dersi bir kitabı en iyi anlayıp öğrenmenin yolu, onu bu suretle yazmaktır.
Madde 6: Verimli çalışmayı, sakın iş üzerinde geçirdiğin zamanla ölçüp de, "eh bugün şu kadar saat çalıştım, yetişir" deme. Çalışmanın neticesine ve öğrendiğine bak. Fikri çalışmalar için, aynı saatlerde devamlı ve tertipli bir surette, günde iki üç saat bile kafidir. Meşhur İngiliz filozofu Spencer, muazzam eserlerini, günde iki saat çalışarak yazmıştır. Her sene bin, bin iki yüz sahifelik eser veren Fransız edibi Emil Zola'ya bu muvaffakiyetinin sırrını sormuşlar. Her gün yalnız üç saat çalışır ve yazarım demiş.
Madde 8: Bir dersten öğrendiğin, bir kitaptan okuduğun fasıl ve bahisleri arkadaşlarınla ezberden müzakere ve münakaşa et. Bu suretle hem zekan işler ve öğrendiğin hazmolur, hem hafızan kuvvetlenir; hem de düzgün konuşma ve fikirlerini vuzuh ile (açıklıkla) ifade etme melekesi elde edersin.
Madde 9: Sebat et, genç dostum, sebat et!. Damlaya damlaya göl olur. Ve aynı noktaya düşen damlacıklar, zamanla mermeri bile deler.
OKUMA KANUNLARI
(Peyami SAFA, Objektif 7, Eğitim-Gençlik-Üniversite, Ötüken Yayınevi, İstanbul 1976, s.57-60)
Madde 1: Okumaya başlamak için, okuma arzusunun doğmasını bekleme! "İştah yerken gelir".
Madde 2: Birini beklerken gazeteden başka bir şey okuma!
Madde 3: Yemekten biraz evvel veya biraz sonra okuma! Midenin pek fazla boş olması, organik gücümüzle birlikte zihni kuvvetimizi de azaltır. Midenin pek fazla dolu olması ise, beynimize yeteri derecede kan gitmesine manidir. Hem mide hem de zekâ hazmı bir arada olamaz.
Madde 4: Yatağa girdikten sonra ve yataktan kalkar kalkmaz gazeteden başka bir şey okuma! Yataktan kalkınca insan zekâsının ancak bir kısmı uyanmıştır. Yatakta okunan kitap, ya uyku getirir, ya uyku kaçırır. Halbuki kitap okumaktan maksat, kelimenin hakiki ve mecazi mânâsiyle "uyanmak"tır.
Madde 5: Gazetelerden ve hafif mecmualardan başka trende, tramvayda ve kısa süren vapur yolculuğunda hiçbir şey okuma!. Etraf ne kadar sakin ve tenha olursa olsun, bu yolculuklarda kitaba vereceğin dikkat mutlaka başka taraflara dağılır. Okuduğun eserden edindiğin fikir ve intiba, titremiş bir fotoğraf gibi bozuk olur.
Madde 6: Kitabı öğüterek oku! Bunun için sükunet ve dikkat yeterli değildir. Hazım için iyi çiğnemenin şart, fakat kafi olmadığı gibi. Kitabın ana fikirlerini taşıyan cümleleri ağır ağır birkaç defa okuduktan sonra ileri sürülen görüşleri kendi kendine tartış.
Madde 7: Okumanı bitirdikten sonra hemen başka bir işe başlama. Bir süre düşünerek okuduklarını hatırlamaya çalış! Kitaptan elde ettiğin fikirleri hafızanda düzenlemiş olursun.
